Określenie miejsca wykonywania pracy w treści umowy o pracę

Zatrudniamy pracownika, którego miejscem pracy jest siedziba pracodawcy. W ramach swoich obowiązków wysyła on drogą pocztową korespondencję zakładu. W tym celu wykorzystuje własny samochód, otrzymując w zamian ryczałt za używanie samochodu niebędącego własnością pracodawcy do celów służbowych. Jakie miejsce pracy powinno być wskazane w umowie o pracę?

W umowie o pracę jako miejsce jej świadczenia należało podać adres siedziby pracodawcy.

Zgodnie z art. 29 § 1 pkt 1 i 2 K.p., w umowie o pracę określa się rodzaj pracy oraz miejsce lub miejsca wykonywania pracy. Stanowią one istotne składniki umowy o pracę, obustronnie uzgodnione, objęte ogólnym zakazem jednostronnej zmiany przez którąkolwiek ze stron umowy (por. wyrok SN z 1 kwietnia 1985 r., sygn. akt I PR 19/85, OSP 1986/3/46).

Sąd Najwyższy w wyroku z 30 maja 2017 r. (sygn. akt I PK 171/16) wskazał, że "miejsce pracy" oznacza jednostkę przestrzeni, gdzie pracownik stale (z reguły) rozpoczyna i kończy codzienną pracę. Powinno ono odzwierciedlać odpowiadający prawdzie stan rzeczy (por. uzasadnienie uchwały SN z 9 grudnia 2011 r., sygn. akt II PZP 3/11, OSNP 2012/15-16/186). W powołanej wyżej uchwale Sąd Najwyższy wskazał, że miejsce wykonywania pracy może być w umowie o pracę, co do zasady, określone na trzy sposoby. Pierwszy, tzw. punktowy (adresowy) dotyczy pracowników, którzy wykonują pracę związaną z tym stałym miejscem. Drugi to obszarowy, czyli wskazanie pewnego obszaru geograficznego odpowiadającego rzeczywistemu terenowi, po którym pracownik przemieszcza się w ramach umówionej pracy. Jest on właściwy w przypadku pracowników mobilnych, np. kierowców, serwisantów, przedstawicieli handlowych. Trzeci sposób to wskazanie ruchomego (w istocie zmiennego) miejsca pracy. Jego istotą, odróżniającą go od obszarowego miejsca pracy, jest jego punktowość, z tym że punkt ten może być zmieniany. Zakres możliwych zmian w tym względzie - w uzgodnionych granicach - musi być determinowany rodzajem pracy świadczonej przez pracownika oraz naturą działalności prowadzonej przez pracodawcę i związaną z nią rzeczywistą potrzebą gospodarczą. W ten sposób może zostać określone miejsce pracy wówczas, gdy pracodawca prowadzi budowy lub działalność podobnego rodzaju.

Biorąc pod uwagę przedstawione wyżej sposoby określenia miejsca pracy w umowie o pracę, w omawianym przypadku właściwym jest podanie adresu siedziby pracodawcy, w której pracownik świadczy pracę.

Zwracamy uwagę! Zwrotu kosztów używania przez pracownika prywatnego samochodu w celach służbowych do jazd lokalnych dokonuje się na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej z pracodawcą oraz według zasad określonych w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. nr 27, poz. 271 z późn. zm.), dalej zwanego rozporządzeniem.

Dla Prenumeratorów GOFIN

Stawki za 1 km przebiegu pojazdu podajemy w serwisie www.wskazniki.gofin.pl »

Zgodnie z § 4 rozporządzenia, następuje on (tak jak w pytaniu) w formie miesięcznego ryczałtu obliczonego jako iloczyn stawki za 1 kilometr przebiegu (wskazanej w § 2 rozporządzenia) i miesięcznego limitu przebiegu kilometrów na jazdy lokalne (określonego w § 3 rozporządzenia). Fakt, że pracownikowi jako miejsce świadczenia pracy określono siedzibę pracodawcy nie stanowi przeszkody do zawarcia z nim umowy o używanie prywatnego pojazdu dla celów służbowych w jazdach lokalnych, jeśli w czasie wykonywania obowiązków służbowych, choćby miały w zakresie czasu pracy charakter marginalny, wykorzystuje własny pojazd.